علي اكبر پورجمشديان فرمانده سپاه عاشورا، در حاشيه تشییع پیکر پاک شهید آقا مصطغی الموسوی در تبريز اظهار داشت: هنر واقعي رشادت مردان بزرگي است كه با الهام از قيام حضرت سيدالشهدا (ع) و آموختن درس عزت و آزادگي، جاودانه‌ترين و اثر بخش‌ترين عصاره هنر را به شيفتگان طريق معرفت بخشيدند و بذر اين شجره طيبه را با خون پاك خويش آبياري كردند.
وي افزود: ناسپاسي است كه راه اين پارسايان راه حق و عارفان گمنام و راويان حديث عشق را كه هنرشان ايثار و فكرشان جهاد، معراجشان سنگر شهادت، نژادشان از قبيله محرومان، شعارشان لااله‌الاالله و پرچمشان نصرمن‌الله است را فراموش كنيم.
فرمانده سپاه عاشورا از شهيد مصطفي الموسوي به عنوان عصاره رزمندگان آذربايجان نام برد و گفت: اين شهيد از چهره‌هاي شاخص و اصلي رزمندگان تبريز و لشكر 31 عاشورا در دوران دفاع مقدس بود.‌
وي با بيان اينكه مصطفي الموسوي بيش از 100 تركش دوران دفاع مقدس در بدن مطهرش داشت افزود: سال‌ها رنج جانبازي و درد را تحمل كرد و از چهره‌هاي شاخص مخابرات دوران دفاع مقدس بود كه وظيفه ايجاد مخابرات بي‌سيم در لشكر عاشورا و قرارگاه‌هاي مختلف را داشت.
فرمانده سپاه عاشورا اظهار داشت: اگر كسي از مخابرات دوران دفاع مقدس سخن بگويد و از مصطفي الموسوي نامي نبرد، كم لطفي كرده است.
پورجمشيديان گفت: مصطفي الموسوي از فرماندهان لشكر عاشورا در دوران هشت سال دفاع مقدس بود كه از نخستين روزهاي جنگ تا آخرين روز جنگ در ميدان‌هاي نبرد نقش كليدي و مهمي ايفا كرده بود.
وي تصريح كرد: اين شهيد بزرگوار ده‌ها بار مجروح شد و از ياران باوفاي سردار مهدي باكري فرمانده لشكر 31 عاشورا در علميات‌هاي خيبر و بدر بود كه صبح امروز براثر جراحات دوران دفاع مقدس به ياران شهيدش پيوست.
فرمانده سپاه عاشورا اضافه كرد: موسوي در اوايل جنگ از فرماندهان نيروهاي آذربايجاني در شهر سوسنگرد بود كه در جريان آزادي سوسنگرد و مقاومت اين شهر در برابر متجاوزان عراقي نقش مهمي داشت.
پورجمشيديان در ادامه از شهيد الموسوي به عنوان مدافعان اصلي حريم ولايت نام برد و اظهار داشت: وي در قضاي اخير بعد از انتخابات چند بار پيش من آمد و اعلام كرد هر طور آقا امر و فرمايش كنند، حاضر به جانفشاني هستند.
وي با تاكيد بر حفظ فرهنگ شهادت در ميان اقشار مختلف جامعه، افزود: رسالت عصر حاضر همه ما حفظ فرهنگ شهادت است و بايد بدانيم كه راه حل بسياري از معضلات اجتماعي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي ترويج اين فرهنگ است.
پورجمشيديان با بيان اينكه مسئولان نظام بايد به فكر ترويج اين فرهنگ در حوزه‌هاي ديگر نيز باشند، اظهار داشت: فرهنگ شهادت بايد زيرساخت و سياست كلي مراكز فرهنگي كشور باشد و در اين عرصه تنها ياد شهدا كافي نيست، بلكه بايد زندگي، افكار و انديشه‌هاي آن بزرگواران بررسي شده و سينه به سينه براي نسل‌هاي آينده نقل و به يادگار گذاشته شود.
وي با اشاره به مسئوليت همگان در قبال شهدا، تصريح كرد: ادامه راه شهيدان و ترويج فرهنگ شهادت و آرمان‌هاي شهدا وظيفه امروز تمامي ملت ايران و مسئولان است.
پورجمشيديان گفت: حديث دوران دفاع مقدس، بيانگر مقاومت و مظلوميت ملتي است كه قله‌هاي سربلندي، حماسه و شرف را در راه دفاع از كيان اسلامي درنورديده است و بايد سعي كنيم فرهنگ ايثار و از خودگشتگي دوران دفاع مقدس، حفظ و احيا شود.
وي با بيان اينكه ما امروز مديون شهدا هستيم، اظهار داشت: عزت امروز ايرانيان در عرصه بين‌المللي نزد دوست و دشمن به بركت مقاومت و خون شهداي هشت سال دوران دفاع مقدس است.
شهيد الموسوي، با آغاز جنگ تحميلي به همراه دوستان و همرزمان خود به جبهه‌هاي حق عليه باطل در جبهه سوسنگرد شتافت و با توجه به روحيه خلاق و پرتلاش‌اش به عنوان مسئول مخابرات گروه المهدي كه متشكل از رزمندگان سلحشور خطه آذربايجان در اين منطقه بود، مشغول دفاع از مرزهاي ايران اسلامي گرديد و در عمليات‌هاي ظفرمند رزمندگان اسلام در اين جبهه همچون امام مهدي (عج)، شهيد مدني ـ امام علي(ع) شركت فعال داشت.
اما با تشكيل نخستين تيپ رزمي سپاه به نام تيپ عاشورا، شهيدالموسوي به عنوان مسئول مخابرات اين تيپ در عمليات طريق‌القدس «آزادسازي بستان» مشاركت و بعد از آزاد شدن منطقه دشت آزادگان از چنگال دشمن بعثي، در ديگر جبهه‌ها حضور پيدا كرده و تا پايان دوران دفاع مقدس افتخار شركت در جهاد مقدس و همراهي با مجاهدان في‌سبيل‌الله را از آن خود كرد.
شهيد الموسوي در طي حضور هشت ساله‌اش در جبهه‌ها، مشاركت فعال و خستگي ناپذير داشته و شاهد و ناظر رشادتها و عشق بازي شهيدان والامقام دفاع مقدس با معبود خود و مخزن خاطرات بسيار شيرين و فراموش نشدني از آن عزيزان بود.
وي در عمليات‌هاي مختلف منجمله سوسنگر، بدر و خيبر داراي جراحت‌هاي شديد شد، ولي افتخار شهادت و پيوستن به دوستان شهيدش مقدّر نگشت و همچنان در آرزوي شيرين آن باقي ماند.
شهيد بزرگوار و دل‌سوخته ما كه طي 10 سال اخير، دردهاي ناشي از جراحت‌ شيميايي عمليات‌هاي بدر و خيبر او را به شدت آزرده و بارها روانه بيمارستان و بستري شدن كرده بود، سرانجام در نيمه شب گذشته جسم رنجور و نحيف او بالاخره پس از سال‌ها مقاومت، تاب تحمل در برابر آلام و جراحت‌هاي شيميايي نياورده و روح بلند او كه چند دهه‌ بي‌صبرانه منتظر پيوستن به ارواح دوستان شهيدش از جمله شهيدان باكري، تجلايي، ياغچيان، توانا و مهدوي بود، از كالبد جسم رها و به سوي بهشت و رضوان الهي پر كشيد.